Նախադպրոցական տարիքը կյանքի լուսավոր, յուրահատուկ էջ է, և առջևում մեծանալն ու անկախ կյանքն է: Մենք՝ մանկավարժներս, ձգտում ենք օգնել երեխաներին մտնել իրական ժամանակակից աշխարհ և ճանաչել այն, ծանոթացնել նրանց համամարդկային արժեքներին, սովորեցնել նրանց լինել հմուտ, կարողանալ իրական գործնական կապերի մեջ մտնել մեծերի և հասակակիցների հետ: Դա անելու համար մենք մեր աշխատանքում օգտագործում ենք տարբեր տեսակի գործողություններ՝ խաղ, դիտում, փորձարկում և այլն։ Գործունեություններից մեկը բնության, շրջակա միջավայրի նկատմամբ արժեքային վերաբերմունքի դաստիարակումն է, այսինքն՝ էկոլոգիական դաստիարակությունը։ Մենք նախադպրոցականների մեջ սերմանում ենք այնպիսի արժեքներ, ինչպիսիք են՝ հայրենի հողը, պահպանված բնությունը. Երկիր մոլորակ; բնապահպանական իրազեկում. Բնության էկոլոգիական վիճակի խնդիրը ներկայումս շատ արդիական է։ Այս խնդիրը սրվել է տնտեսության էկոլոգիապես անգրագետ կառավարման և բնության նկատմամբ անպատասխանատու վերաբերմունքի պատճառով։
Նախադպրոցական բնապահպանական կրթության հիմնական խնդիրը մեզ շրջապատող աշխարհի նկատմամբ ճիշտ, հարգալից վերաբերմունքի սերմեր ծնելն է: Բնությունը կենդանի, զգայուն, շատ բարդ համակարգ է. նույնիսկ մեր ամենահանգիստ քայլը նրա համար շոշափելի է: Մեզանից յուրաքանչյուրից է կախված, թե ինչ կմնա այս աշխարհում գալիք սերունդների համար: Երեխաները ապագա մեծահասակներ են: Պետք է ներդնել երեխաների մտքերը՝ հասկանալով, որ բոլոր կենդանի էակների համար պատասխանատվությունը կրում է յուրաքանչյուր մարդ: Յուրաքանչյուր բույս, յուրաքանչյուր կենդանի հսկայական դեր է խաղում ցանկացած էկոհամակարգում, ինչը նշանակում է, որ այն անգնահատելի է ողջ բնության համար: Մարդն ինքը բնության մի մասն է։ Բնապահպանական կրթության էությունը ոչ միայն բնության և մարդու մասին գիտելիքների փոխանցումն է որպես շրջապատող աշխարհի առարկա, այլ նաև դրդապատճառների ձևավորումը, որոնք ուղղված են բնության և մարդու գործողություններին դեպի մարդասիրական հարաբերություններ բնության և իր հետ: Բնապահպանական կրթությունը նպատակաուղղված է Երկրի վրա կյանքը ներկա և ապագա սերունդների համար պահպանելու գիտակցված գործունեությանը: Մենք միշտ դիմում ենք խաղալու մեր աշխատանքում՝ և՛ դիդակտիկ, և՛ հետազոտական: Դրանք նախադպրոցական տարիքի երեխաների բնապահպանական կրթության անբաժանելի մասն են: Իրենց բովանդակությամբ դրանք մատչելի են, արտահայտիչ և ուսանելի։ Այս խաղերը առաջացնում են մտքի ակտիվ աշխատանք, նպաստում են հորիզոնների ընդլայնմանը, շրջապատող աշխարհի մասին պատկերացումների պարզաբանմանը և բնապահպանական գրագիտության բարձրացմանը: Բնապահպանական խաղերը կրթական այլ գործիքների հետ համատեղ հիմք են հանդիսանում ներդաշնակ զարգացած, ակտիվ անհատականության ձևավորման համար: Կարևոր է հասկանալ բնական միջավայրի եզակի արժեքը և բնապահպանական պատասխանատվության ձևավորումը: Մանկապարտեզը պետք է դիտարկել որպես սոցիալական կարևորագույն հաստատություն, որը սոցիալականացման այլ սուբյեկտների հետ փոխազդեցության պայմաններում ստեղծում է անհրաժեշտ պայմաններ էկոլոգիական, մտավոր, սոցիալական։
Ֆլորա Աճեմյան 